D I G I T A L E   S C H I L D E R I J E N   G E P R I N T   O P   D O E K   O F   A L U M I N I U M

 1-2-3   L U I K  C O L L E C T I E 

V E R T I C A A L   F O R M A A T   -   W I L L I A M   T U R N E R

 - Eerbetoon aan Wes Montgommery -

 Wes Montgommery 

(Indianapolis, 6 maart 1923 - aldaar, 15 juni 1968)

John Leslie "Wes" Montgomerywas een Amerikaans jazzgitarist. Velen beschouwen hem als een van de belangrijkste jazzgitaristen uit de geschiedenis. Montgomery beïnvloedde talrijke andere virtuoze gitaristen waaronder George Benson, Pat Martino, Pat Metheny en Jimmy Moliere.

Montgomery werd geboren in Indianapolis. Hij kwam uit een muzikale familie: zijn broers Monk Montgomery (contrabas en elektrische bas) en Buddy Montgomery (vibrafoon en piano) waren jazzartiesten. Hoewel hij niet bekwaam was in noten lezen, leerde hij complexe melodieën en riffs door ernaar te luisteren. Montgomery leerde gitaarspelen op 19-jarige leeftijd, luisterend naar zijn idool, gitarist Charlie Christian. Montgomery stond bekend om zijn bekwaamheid Christians solo's noot voor noot na te spelen en werd ingehuurd door Lionel Hampton vanwege die bekwaamheid.

Montgomery wordt vaak beschouwd als 'The Greatest' van de moderne jazz. Montgomery maakte de gitaar notabel als een bebop- of post-bopinstrument. Hoewel Johnny Smith de gitarist was in de 'New York Bebop-scene' en Tal Farlow en Jimmy Raney aanzienlijke bijdragen leverden tijdens de jaren vijftig aan de bebopgitaar, verkortten deze mannen hun eigen aandeel in de jaren zestig, wat een vacuüm creëerde dat Montgomery invulde met zijn virtuoze gitaarspel. Vele jazzartiesten worden als virtuoos beschouwd, maar Montgomery was uniek in zijn grote invloed op andere virtuoze artiesten die zich door hem lieten inspireren. Voor velen was Montgomery's stijl dat wat de jazzgitaar definieert.

John Coltrane vroeg Montgomery na een jamsessie om bij zijn band te komen, maar Montgomery koos om verder te gaan met zijn eigen band. Tot eind jaren zestig was Montgomery succesvol en bracht nog steeds albums uit tot 1968.

Wes Montgomery overleed op 45-jarige leeftijd aan een hartinfarct.

Deze collectie Digi-PRaintings is gewijd

aan de kunstschilder William Turner. 

Joseph Mallord William Turner (Covent Garden (Londen), 23 april 1775 – Chelsea (Londen), 19 december 1851) was een Engelse romantische kunstschilder, die veel landschappen en vooral marines schilderde.

Turner ging al op 14-jarige leeftijd naar de Royal Academy of Arts; de president van de academie zat de commissie voor die hem toeliet.

Turner wordt over het algemeen gezien als de "schilder van het licht". Hoewel hij vooral bekend is om zijn olieverfschilderijen van zeer grote afmetingen, ziet men hem ook als een van de grondleggers van de Engelse aquarellandschapschilderkunst.

In 1817, 1825 en (op doorreis) 1840 bezocht Turner ook Nederland. Hij liet zich inspireren door het werk van Jacob van Ruisdael en Aelbert Cuyp, hetgeen onder andere leidde tot zijn monumentale Dort or Dordrecht: The Dort packet-boat from Rotterdam becalmed uit 1818. Hij ging in 1817 ook naar Waterloo,

de plek waar in 1815 Napoleon werd verslagen en schilderde in 1818 The Field of Waterloo. Het was echter geen verheerlijking van heldhaftigheid en oorlogvoering. Op het schilderij zoeken de vrouwen bij toortslicht naar de lichamen van hun overleden mannen. Het werd tijdens de jaarlijkse tentoonstelling van de Royal Academy zonder enthousiasme ontvangen en was tot de jaren tachtig van de 20e eeuw niet in het openbaar te zien.

De latere werken van Turner vertonen steeds meer een aquarelachtige vervloeiing van de vormen, waarbij voorwerpen bijna geheel versmelten met het licht. Ze werden door het publiek echter minder goed begrepen dan zijn eerdere landschapsschilderijen. Door deze werken wordt Turner echter wel vaak gezien als een 'voorloper' van de Franse schilderstroming het impressionisme, hoewel er aanzienlijke stijlverschillen bestaan. Daarenboven is de term 'voorloper' overigens betrekkelijk, gezien het feit dat de impressionisten Turner pas leerden kennen in 1871, toen Monet en Pissarro in Londen verbleven. De kiem voor de Franse schilderstroming was toen al ruimschoots gelegd.

Turner liet een groot fortuin na, dat hij bestemd had om "decaying artists" te ondersteunen. Zijn collectie schilderijen verviel aan de Britse overheid en hij wilde dat er een speciale galerij zou worden gebouwd om deze op te hangen. Dit kwam er echter niet van, vanwege een ruzie tussen zijn erfgenamen over de rechtsgeldigheid van zijn testament. Twintig jaar na zijn dood werden de schilderijen overgedragen aan het British Museum. Deze collectie, die bestaat uit 300 olieverfschilderijen en rond 30,000 schetsen en aquarellen, waaronder 300 schetsboeken, bevindt zich momenteel in de Tate Gallery in Londen.

 O V E R Z I C H T   V A N   D E 

 3 - L U I K  C O L L E C T I E

V E R T I C A A L   F O R M A A T  -  W I L L I  AM  T U R N E R

De standaard afmeting is 80x40x4cm.(x3)

Voor alle andere afmetingen:

Of je kan ook een '1-LUIK' kiezen.

Afmetingen: 180x120x4cm.

 H O E   B E S T E L L E N ?

Heel simpel.

Je kopieert het verzoeknummer en dat plaats je in het contactformulier.

Dat is alles.

Dit is geen webshop, maar een website.

Zodat je niet met een robot te maken krijgt maar met mij persoonlijk contact heb.

* * * * * * * *

Daarna bespreken we het gewenst formaat, materiaal en specificaties.

- Doek of Aluminium -

- Links of Rechts gespiegeld. (Enkel voor de bloemen.)

- Met of Zonder baklijst of klassieke lijst.

- Kleur baklijst of klassieke lijst. (Wit. Zwart. Naturel.)

En dan hangt jouw Digi-PRainting binnen 4 werkdagen aan jouw muur.

"Bumpin' on Sunset" is een klassieke jazz-instrumentaal van de legendarische gitarist Wes Montgomery, oorspronkelijk uitgebracht in 1966. De track toont Montgomery's kenmerkende stijl van soepel, melodieus gitaarspel, ondersteund door een strakke ritmesectie van piano, bas en drums. Het nummer begint met een aanstekelijke, vrolijke riff die de toon zet voor de rest van het stuk, voordat het zich nestelt in een ontspannen groove waarin Montgomery's improvisatievaardigheden doorschijnen.

De melodie is eenvoudig maar aanstekelijk, met gedenkwaardige hooks die de luisteraar lang na het einde van het nummer bijblijven. "Bumpin' on Sunset" is een tijdloos stuk jazzmuziek dat de essentie van Wes Montgomery's innovatieve en invloedrijke gitaarspel perfect weergeeft.

"Four on Six" is een jazzstandaard gecomponeerd door Wes Montgomery en is een van zijn bekendste instrumentale nummers. Het nummer, uitgebracht in 1960, wordt gekenmerkt door Montgomery's kenmerkende gitaarspel, dat elementen van bebop, blues en swing combineert om een uniek geluid te creëren dat zijn tijd ver vooruit was.

Het nummer bevat een gedenkwaardige openingsriff, gevolgd door een levendige melodie die Montgomery's indrukwekkende vingerwerk en improvisatievaardigheden laat zien. De ritmesectie, bestaande uit piano, bas en drums, vormt een solide basis voor Montgomery's gitaarspel, en het resulterende samenspel tussen de instrumenten creëert een gevoel van energie en opwinding dat voelbaar is. "Four on Six" is een jazzstandaard geworden en wordt algemeen beschouwd als een van Montgomery's beste composities, waarmee hij zijn reputatie als een van de grootste jazzgitaristen aller tijden bevestigt.

"Twisted Blues" is een klassiek instrumentaal nummer van jazzgitarist Wes Montgomery, uitgebracht in 1965. Het nummer toont Montgomery's unieke speelstijl, die elementen van blues, bebop en swing combineert om een geluid te creëren dat zowel verfijnd als toegankelijk is.

Het nummer bevat een aanstekelijke, bluesachtige melodie die direct herkenbaar is, en Montgomery's kenmerkende gitaargeluid is volledig te zien, met zijn precieze vingerwerk en inventieve improvisaties centraal. De ritmesectie, bestaande uit piano, bas en drums, vormt een solide basis voor Montgomery's spel, en het resulterende samenspel tussen de instrumenten is zowel dynamisch als boeiend. "Twisted Blues" is een bewijs van Montgomery's virtuositeit en creativiteit als muzikant en blijft tot op de dag van vandaag een geliefd stuk jazzmuziek.

om een tekst te typen.

"Bumpin'" is een instrumentaal jazznummer van de beroemde gitarist Wes Montgomery, oorspronkelijk uitgebracht in 1965. Het nummer bevat Montgomery's kenmerkende stijl van soepel, melodieus gitaarspel, ondersteund door een strakke ritmesectie van piano, bas en drums. Het nummer begint met een aanstekelijke, vrolijke riff die de toon zet voor de rest van het stuk, voordat het overgaat in een ontspannen, groove-gedreven melodie die Montgomery's improvisatievaardigheden laat doorschemeren.

De ritmesectie vormt een solide basis voor het gitaarspel van Montgomery, waarbij de piano en bas diepte en textuur aan het totaalgeluid toevoegen. "Bumpin'" is een klassiek stuk jazzmuziek dat Montgomery's innovatieve en invloedrijke gitaarspel laat horen, en tot op de dag van vandaag een populair en geliefd nummer is onder jazzfans.

“Mr. Walker” is a jazz instrumental track by the legendary guitarist Wes Montgomery, originally released in 1968. The song features Montgomery’s signature style of smooth, melodic guitar playing, backed by a tight rhythm section of piano, bass, and drums. The track starts with a memorable, upbeat melody that sets the tone for the rest of the piece, before transitioning into a swinging, bluesy section that showcases Montgomery’s impressive improvisational skills.

The rhythm section provides a solid foundation for Montgomery’s guitar playing, with the piano and bass adding depth and texture to the overall sound. “Mr. Walker” is a classic piece of jazz music that perfectly captures the essence of Montgomery’s innovative and influential guitar playing, and remains a beloved track among jazz fans to this day.

"Jingles" is een klassiek instrumentaal jazznummer van de iconische gitarist Wes Montgomery, oorspronkelijk uitgebracht in 1965. Het nummer bevat Montgomery's kenmerkende stijl van soepel, melodieus gitaarspel, ondersteund door een strakke ritmesectie van piano, bas en drums. Het nummer begint met een aanstekelijke, vrolijke riff die de toon zet voor de rest van het stuk, alvorens over te gaan in een swingende, uptempo melodie die Montgomery's indrukwekkende vingerwerk en improvisatievaardigheden laat horen. De ritmesectie vormt een solide basis voor het gitaarspel van Montgomery, waarbij de piano een vleugje verfijning toevoegt aan het algehele geluid. "Jingles" is een tijdloos stuk jazzmuziek dat perfect de essentie van Montgomery's innovatieve en invloedrijke gitaarspel weergeeft, en tot op de dag van vandaag een geliefd nummer blijft onder jazzfans.

"Wes' Tune" is een klassiek instrumentaal jazznummer van de beroemde gitarist Wes Montgomery, oorspronkelijk uitgebracht in 1960. Het nummer bevat Montgomery's kenmerkende stijl van soepel, melodieus gitaarspel, ondersteund door een strakke ritmesectie van piano, bas en drums.

Het nummer begint met een zachte, ingetogen melodie die geleidelijk aan intenser wordt naarmate het vordert, waardoor Montgomery's indrukwekkende improvisatievaardigheden centraal komen te staan. De ritmesectie vormt een solide basis voor het gitaarspel van Montgomery, waarbij de piano en bas diepte en textuur aan het totaalgeluid toevoegen.

"Wes' Tune" is een tijdloos stuk jazzmuziek dat perfect de essentie van Montgomery's innovatieve en invloedrijke gitaarspel weergeeft, en tot op de dag van vandaag een geliefd nummer blijft onder jazzfans.

"OGD" is een instrumentaal jazznummer van de legendarische gitarist Wes Montgomery, met de veelgeprezen organist Jimmy Smith, oorspronkelijk uitgebracht in 1966. Het nummer is een klassiek voorbeeld van het souljazzgenre, met een funky, groove-gedreven ritmesectie met Smith's kenmerkend Hammond B3-orgelspel en Montgomery's soepele, melodieuze gitaarlijnen.

Het nummer begint met een aanstekelijke, vrolijke riff die de toon zet voor de rest van het stuk, voordat het overgaat in een swingend, bluesachtig gedeelte dat de indrukwekkende improvisatievaardigheden van zowel Montgomery als Smith laat horen. Het samenspel tussen de twee muzikanten is dynamisch en innemend, waarbij elk om de beurt schittert terwijl de ritmesectie voor een solide basis zorgt.

"OGD" is een tijdloos stuk jazzmuziek dat perfect de essentie weergeeft van het innovatieve en invloedrijke spel van Montgomery en Smith, en tot op de dag van vandaag een geliefd nummer blijft onder jazzfans.

 3-L U I K  V O O R B E E L D E N 

Uiteraard blijf ik niet stil zitten en ontwerp ik met de regelmaat NIEUWE Digi PRaintings.

Wil je graag op de HOOGTE blijven?

(Eventueel van een bepaalde collectie?)

 Of heb je een VRAAG?

Stuur me gewoon een berichtje.

Ik zal je dan spoedig antwoorden.

Groetjes,

Peter